sovurmaq

sovurmaq
f.
1. Havaya atmaq, sovurucu maşın vasitəsilə dəni samandan, zibildən təmizləmək. Bir azdan Dəmirov şana ilə taxılı sovurmağa başladı. S. R.. . . Döyülən taxılı sovururdular. Ə. Ə..
2. Havaya qaldırmaq, səpələmək, dağıtmaq. Hərdən külək qalxır, yerdən qarı qapıya sovurur; Gəlib-gedən insanların üz-gözünü qovurur. A. S.. Biz şəhərə girdiyimiz zaman şiddətli xəzri əsir, küçələrin tozunu havaya sovurur, göydən başımıza torpaq yağırdı. A. Ş..
3. məc. Hədər yerə, boş-boşuna xərcləmək, puç etmək; israfçılıq etmək.
4. məc. Yağdırmaq, demək. <Qorxmaz Dönməzə:> Bir gün böyük bir izdihamın səni söyərək, lənətlər sovuraraq, səni daşladığını gördüm. C. C.. <Rauf:> Evi <vaxtında> boşaltmadığı üçün biçarəni alçaqcasına təhqir etmiş, ağzına gələni sovurmuş. H. C..
◊ Yelə sovurmaq – heç eləmək, puça çıxartmaq. <Atabala:> . . Çox müstəbidin ocağını söndürüb yelə sovurmuşdu. A. Ş.. Külünü göyə (ərşə) sovurmaq – bax sovurmaq. <Nizami:> Mən Əxi Fərruxun fikirləri üzərində böyük və qiymətli əsərlər yazmışdım, lakin onları sizin kürəkəniniz Atabəy Məhəmməd məhv etdirdi, onların külünü göyə sovurdu. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • satıb-sovurmaq — bax satıb sovmaq. Ailə çətinliklə dolanırdı. Evin bütün şeylərini satıb sovurmuşdular. Q. İlkin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sovurma — «Sovurmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırman — is. <fars.> 1. Dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı. . . Xəstə olduğum cəhətə bu yay xırmanım hamıdan geriyə qalmışdı. S. S. A.. <Rəşid:> Qurbanqulu uşağı görər görməz xırman çəkdiyi atı buraxır və quyunun yanına qaçır. T. Ş. S.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xoyun — I (Ordubad) suvarılmamış əkin sahəsi. – Sabah düzəndəki xoyunu suvarmalısı͂:z? II (Culfa) sovurmaq üçün bir yerə yığılmış, döyülmüş taxıl və ya çəltik. – Yel əsir, xoyunu sovurmax lazımdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • so:urux — atmax: (Mingəçevir) taxılı sovurmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərhəva — <fars. bər və ər. həva>: bərhəva etmək köhn. – puç etmək, tələf etmək, məhv etmək, havaya sovurmaq. Kiçiyinə dedim: – A tərlan bala; Düşmən sürüsünü eylə bərhəva. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • korlamaq — f. 1. Xarab etmək, pis vəziyyətə salmaq, yaramaz hala salmaq; pozmaq. Şeyi korlamaq. Maşını korlamaq. – Sındırıb korlamısan; Oyuncaqları bir bir. R. R.. <Vəli:> Bu vaxta kimi beş altı rol oynamısan, hamısını da korlamısan. S. Rəh.. // məc.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kül — is. Yanmış şeylərdən qalan boz qara rəngli toz. Külü atmaq. Külü təmizləmək. – Bir soyuq kül o yerdə qaldı nişan: Onu da yel sovurdu sağ və sola. A. S.. Usta Zeynal çubuğu çəkib külünü boşaltdı və durdu ayağa. . C. M.. <Dərviş:> Ocağın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sağ-sol — is. Həm sağ, həm sol; hər iki tərəf, ətraf. Sağ soluna baxmaq. Sağ solunu yoxlamaq. – Gələn atlılar sağa sola z. səpələndilər. M. Hüs.. Kiçik evlər şosenin sağsolunda dururdu. Ə. Ə.. ◊ Sağa sola sovurmaq – pulu, malı, dövləti əbəs yerə dağıtmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”